به گزارش «فرهیختگان»، سیدعلیرضا ناجی، رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح دانشوری در رابطه با فضایی که اخیرا در کشور در رد یا تایید انواع واکسن‌های تولیدشده برای کرونا ایجاد شده است، به «فرهیختگان» گفت: واقعیت این است که ما درحال‌حاضر با توجه به اتفاقاتی که برای پاندمی کووید می‌افتد اگر مساله مربوط به واریانت‌ها را کنار بگذاریم، دو چاره داریم که همزمان با هم باید اجرا شود. اول اینکه باید بیشتر رعایت کنیم، همان‌طور که شاهد بودید در این مدت به‌دلیل سیاست‌هایی که در ایران وضع شده، به مقدار زیادی این آمارها تکان خورده و روند کاهشی داشته است. دوم اینکه باید از واکسن استفاده کرد. هرچه زودتر پوشش‌دهی و واکسیناسیون در جامعه باید انجام شود.
وی ادامه داد: الان اگر درمورد کشور ایران بخواهیم صحبت کنیم، یک‌سری واکسن‌ها را داریم که مجوز گرفته‌اند و یا درحال مجوز گرفتن هستند و خود ما هم از چندین جهت درحال ترایال و ساخت واکسن ایرانی هستیم. دو نکته را باید مدنظر قرار داد؛ اول اینکه واکسن‌های ایرانی ما چه زمانی آماده می‌شود. اگر راهی که می‌رویم همانند راهی باشد که سایر کشورهای دیگر رفته‌اند یک راه چندین‌ماهه است، یعنی حداقل 7-6 ماه طول می‌کشد تا بیاید کارآزمایی بالینی آن انجام شود و به تولید انبوه برسد. آنجا هم مشکلات خاص خود را دارد. تولید شود، به‌صورت روند تولیدی دربیاید و وارد بازار مصرف شود. یک زمان حداقل 6-5 ماهه و شاید بیشتر نیاز داریم. این واقعیتی است که نمی‌توان گفت صبر کنید تا ابتدا واکسن تولید شود و بعد آن زمان واکسن را استفاده کنیم. باید از واکسن‌هایی که مجوز گرفته‌اند و مورد تاییدند، استفاده کنیم. درحال‌حاضر واکسن‌هایی که موجود است همانند فایزر، مدرنا، واکسن‌های چینی و... هستند. تا چند ماه دیگر ممکن است واکسن‌های دیگری به مدل‌های مختلفی تولید شوند. الان صندوقی به نام کوواکس وجود دارد که این تسهیلات را ایجاد کرده تا کشورها بتوانند جدای از قوت و ضعف مالی در این امر سهیم شوند و سهمی از واکسن داشته باشند. این بهترین موقعیت برای ماست.
ناجی تاکید کرد: باید این تعارض و دوگانگی را کنار بگذاریم. نه اینکه بگوییم واکسن‌های خارجی خوب نیستند و حرف‌هایی که الان وجود دارد. هرچند حرفی که دکتر اکبری عنوان کرد، حالت ایدئولوژیک است. ما در علم نمی‌خواهیم دیدگاه ایدئولوژیک داشته باشیم. این دوگانه را باید برطرف کرد. باید در جامعه این را جا بیندازیم که الان هم باید از واکسن‌های تولیدشده و خارجی استفاده کنیم. ان‌شاءالله تا چندین ماه دیگر که واکسن ایران هم تولید شد، به سیستم واکسیناسیون می‌پیوندد چون برای اینکه بتوانیم یک مصونیت بسیار مناسب در ایران ایجاد کنیم از جمعیت 82 میلیون نفری باید 67درصد واکسینه شوند. این عدد بزرگی است، حدود 60-50 میلیون دوز و اگر دومرحله‌ای باشد، حدود 120-100 میلیون دوز برای این امر باید واکسن تهیه کنیم. به غیر از اینکه نه‌تنها در امسال بلکه در سال‌های آینده ممکن است وضعیت کووید طوری باشد که بخواهیم این واکسن را تزریق کنیم، همان‌طور که هر ساله برای آنفلوآنزا این کار را انجام می‌دهیم. این ظرفیت در کشور ما ایجاد می‌شود تا بتوانیم از این ظرفیت برای ادامه واکسیناسیون در سال‌های آتی استفاده کنیم.
رئیس مرکز ویروس‌شناسی بیمارستان مسیح دانشوری بیان داشت: این جنگ بین واکسن داخلی و خارجی باید کنار گذاشته شود و باید براساس ادله علمی به‌دنبال این موضوع برویم و از موقعیتی که الان وجود دارد یعنی واکسن‌های خارجی استفاده کنیم. ما باید هرچه سریع‌تر جلوی چرخش ویروس را بگیریم. این چرخش ویروس و کنترل کردن شیوع کرونا دو حالت دارد. مقررات کنترلی را به سختی اعمال کنیم و کاهش دهیم و واکسیناسیون را شروع کنیم و اجازه ندهیم ویروس بچرخد. دو ابزار درحال‌حاضر بیشتر نداریم و هر چقدر هم اجازه دهیم ویروس بیشتر بچرخد، احتمال اینکه تغییرات در ویروس بیشتر ایجاد و باعث شود تمام این برنامه‌های ما به هم بخورد، وجود دارد. ممکن است در آینده در اثر چرخش‌های ویروس واریانت‌هایی از کووید را شاهد باشیم که همین رفتارهای کنترلی را به هم بریزد.
وی ادامه اداد: ما نمی‌دانیم در آینده چه اتفاقی قرار است رخ دهد. برنامه واکسیناسیون یک برنامه جهانی است و در این مواقع نباید به برنامه‌هایی که وجود دارد به‌صورت خارجی یا داخلی نگاه کنیم. یک سرمایه جهانی است و برای دنیا تلاش شده است. نمی‌توان همواره با این دید نگاه کرد که یک‌سری افراد می‌خواهند سر ما کلاه بگذارند و واکسن ایرانی خیلی خوب است. این تفکر خوبی است که واکسن ایرانی خوب است ولی چرا الان واکسن خارجی را که در دسترس است، استفاده نکنیم؟ از واکسن باید الان استفاده کنیم و موارد کنترلی را افزایش دهیم تا جلوی تکثیر ویروس را بگیریم تا در آینده اتفاق ناخوشایند دیگری برای ما رخ نداده و در شرایط بدتری ما را قرار ندهد. باید از تمام ظرفیت‌ها استفاده کرد. چین جزء کشورهای بزرگ تولیدکننده واکسن است و الان شاهد هستیم سهم بالایی از واکسن فایزر را چینی‌ها می‌خرند. الان در کشورهای همسایه فقط ما شعور داریم که نمی‌خواهیم واکسن خریداری کنیم؟ کشورهای دیگر شعور ندارند؟ برخی مواقع حرف‌هایی بیان می‌شود که عجیب است. الان کشورهایی همانند عراق، پاکستان، عربستان، ترکیه و... چون ظرفیت تولید بالایی ندارند از ظرفیت‌های بیرون استفاده می‌کنند. خوشبختانه ایران هم به‌عنوان کشوری که واکسن را رجیستر کرده، در لیست تولیدکنندگان واکسن کووید قرار گرفته است.امیدواریم همانند واکسن‌های دیگری که تاکنون در کشور ما ساخته شده، تولید شود ولی این دلیل نمی‌شود که همه از واکسن خود استفاده کنند. کشورهای تولیدکننده واکسن هم درحال‌حاضر از ظرفیت واکسن‌سازی کشورهای دیگر استفاده می‌کنند. این واقعیتی است که باید موردتوجه قرار گیرد. باید تعارضات و تناقضات را کنار بگذاریم. الان اپیدمی و بیماری است و این افکار را باید کنار گذاشت.
ناجی در پایان گفت: درمورد واکسن ایرانی هم یک‌سری نکات را بیان کنم. این باعث افتخار ماست که تولید واکسن داریم. در آسیا چند کشور تولیدکننده واکسن وجود دارد؟ چند کارخانه واکسن‌سازی داریم؟ خیلی از اینها در دو دهه اخیر به وجود آمده‌اند. باعث افتخار ماست اساتیدی در ایران داشتیم و داریم که جزء قدیمی‌ترین موسسات ساخت واکسن در ایران و دنیا و آسیا هستند. موسسه سرم‌سازی رازی یکی از افتخارات ماست. من و شما و تمام ایرانیان اگر به این سن رسیده‌ایم، با همین واکسن‌ها بود. ما دومین کشور تولیدکننده واکسن زنده ضعیف‌شده فلج اطفال در دنیا هستیم. این افتخاری برای ماست. آن زمان که این دو موسسه واکسن‌سازی را رسیدگی نکردیم و امکانات ندادیم و کاری کردیم طرح واکسیناسیون سرخک و سرخچه چنان به ضعف کشیده شود که مجبور شدیم واکسن را از خارج وارد کنیم، چرا این حرف‌ها را بیان نکردیم؟ اینها تناقض است و ادله علمی نیست. اگر اینها سوءاستفاده و بازرگانی باشد که آن زمان این احتمال قوی‌تر است، چون ما چندین دهه درحال تولید کردن واکسن سرخک و سرخچه بودیم و به‌خاطر این موضوعات خود را تقویت نکردیم و آن زمان واکسن را به این علت وارد کردیم.الان که اصرار داریم واکسن را بزنیم، جهالت یا تجارت شده است؟ چنین چیزی قابل‌قبول نیست. باید بنا به شرایط خود این کار را انجام دهیم. الان که این موقعیت ایجاد شده، اعتقاد دارم کووید تهدید است و باید تبدیل به فرصت شود.این فرصت هم در گسترش زمینه بهداشتی، تشخیصی و درمانی ماست و هم در زمینه واکسن این چنین باشد که موسسات قدیمی را تقویت کنیم و دوباره همان اعتلایی را که قبلا در واکسن‌سازی داشتیم، به‌دست بیاوریم.
اخبار مرتبط: